Zo gevarieerd dat je er niet op uitgekeken raakt
Wat een mooie Lesbosreis heb ik gemaakt!
Gestart in het zuiden, in het aparte bergdorp Agiásos. Daar was de lente nog maar net begonnen, en stonden de fruitbomen wondermooi in bloei.
Daarna een doorsteek naar het karakteristieke vissersdorpje Sígri, in het ‘verre’ westen van het eiland. Daar prachtig gewandeld, langs stranden, slikken en schorren, en door Iers aandoende heuvels tussen de schaapskuddes.

Vervolgens naar het centraal gelegen Skála Kallonís. Daar was de lente al veel verder, en kleurden de olijfgaarden nu eens geel, dan weer wit en blauw, en soms rood of paars, door de rijke bloemenpracht.
Ten slotte nog even weggedroomd in het authentieke havenplaatsje Skála Polichnitoú. Dat ligt ook aan de prachtige baai van Kalloní, maar heeft ogenschijnlijk een eigen tijdrekening.

Mijn reis was vooral zo mooi doordat de wandelingen, achtergrondinformatie en talloze tips van Lopen op Lesbos me zoveel verschillende aspecten van het eiland lieten zien. Behalve de schitterende natuur (met voor elk wat wils) kwam ik langs een interessante opgraving, zag ik versteende bomen, bezocht ik enkele kloosters, en keek ik mijn ogen uit in twee prachtige musea.

Het eiland is zo groot en zo gevarieerd dat je er niet gauw uitgekeken raakt, en – een hardnekkig misverstand – ook niet gehinderd wordt door migranten.
En dan heb ik het nog niet eens over de ongekende hartelijkheid en gastvrijheid van de bewoners, met wie Lopen op Lesbos als kleine organisatie nauw samenwerkt.

Lesbos – en Lopen op Lesbos – kan ik dus alleen maar van harte aanbevelen.
En voor wie gaat: de ideële uitgave ‘Lesbos’ van Crossbill Guides (2016) door Alex Tabak is een erg aanstekelijke gids.

Lesbos, 13 – 30 april 2019